ZPW – Zachodniopomorski Portal Wędkarski

W ostatnich latach obserwuje się wzrost incydentów z udziałem orek, które wchodzą w interakcje z różnego rodzaju jednostkami pływającymi. Najnowszy przypadek miał miejsce na wodach Maroka, gdzie 15-metrowy statek przewoził dwie osoby. Został on zaatakowany przez stado orek, co wymusiło ewakuację załogi przez pobliski tankowiec. Statek zatonął, co potwierdziły hiszpańskie służby ratownicze. Podobne incydenty miały miejsce również u wybrzeży Portugalii i północno-zachodniej Hiszpanii. W listopadzie ubiegłego roku polski jacht doświadczył podobnego losu w Cieśninie Gibraltarskiej. W reakcji na te wydarzenia, w lipcu 2023 roku Portugalia wprowadziła kategoryczny zakaz zbliżania się łodziom turystycznym do stad orek. Portugalski Instytut Ochrony Przyrody i Leśnictwa (INCF) podkreślił, że dorosłe orki mogą osiągnąć długość do dziewięciu metrów i wagę od trzech do pięciu ton. Dlatego też, kolizje z mniejszymi statkami, takimi jak te używane do obserwacji wielorybów, mogą prowadzić do poważniejszych konsekwencji.

Analiza tych incydentów sugeruje, że ich przyczyny mogą być różnorodne, obejmując zmiany środowiskowe, stres wywołany hałasem ludzkim oraz zmniejszenie dostępności pożywienia dla orek, spowodowane nadmierną eksploatacją wód przez działalność człowieka. Naukowcy zwracają uwagę na konieczność dalszych badań nad zrachowaniami orek, aby lepiej zrozumieć ich interakcje z ludźmi i środowiskiem morskim. W kontekście tych wydarzeń, istotne jest oparcie się na faktach i danych naukowych, co pozwoli na opracowanie strategii mających na celu zapobieganie podobnym incydentom w przyszłości. Grupa badawcza Grupo Trabajo Orca Atlántica (GTOA), monitorująca populacje orki iberyjskiej, odnotowała od maja 2020 roku niemal 700 interakcji z łodziami. Zgromadzone dane wskazują na subpopulację około 15 osobników, którym przypisano oznaczenie „Gladis”. Pomimo intensywnych badań, motywacja ich nietypowego zachowania wciąż pozostaje nieznana. GTOA współpracuje z różnymi instytucjami, aby dostarczać aktualne informacje na temat ekobiologii orek, ich interakcji z jednostkami pływającymi oraz zaleceń bezpieczeństwa. Organizacja ta podkreśla znaczenie ochrony tej unikalnej subpopulacji orek, która zamieszkuje północno-wschodni Atlantyk.

W świetle tych informacji, konieczne jest kontynuowanie badań nad zrachowaniami orek, aby zrozumieć przyczyny ich interakcji z ludźmi i potencjalne zagrożenia. Tylko wtedy możliwe będzie opracowanie skutecznych metod zapobiegania konfliktom i zwiększenia bezpieczeństwa na morzu.