Certa – (Vimba vimba L.) – Blauwneus
Certa – Występuje: Zlewiska Morza Północnego do Renu, Bałtyckiego, Azowskiego, Czarnego i Kaspijskiego oraz jeziora Ładoga i Pejpus.Długość do 50 cm (zazwyczaj 30-40 cm).
Ciało wydłużone, mocno bocznie spłaszczone, na brzuchu pozbawiony łusek kil, na grzbiecie przed płetwą grzbietową również pozbawiony łusek rowek. Otwór gębowy miękki o grubych wargach, brzuszny położony w dolnej części wystającego pyska. Płetwa ogonowa głęboko wcięta. Grzbiet szarawoniebieski, boki srebrzyste, brzuch biały, tęczówka szarobrązowa. W okresie tarła grzbiet i boki stają się prawie czarne, a spód ciała pomarańczowy lub żółty.Żyje w dolnych partiach wolno płynących rzek oraz w przybrzeżnych wodach morskich. Przebywa w głębokiej wodzie ponad twardym dnem. W okresie tarła podejmuje dalekie nieraz wędrówki w górę rzek docierając do krainy lipienia.Żywi się zooplanktonem, larwami ochotkowatych, małżoraczkami, gąbkami, ślimakami, małżami, racicznicami oraz ikrą. W czasie wędrówek tarłowych żeruje bardzo słabo.Dojrzałość płciową uzyskuje w 4-5 roku życia. Do odbycia tarła podrzebuje wody o głębokości około 50 cm, przepływie rzędu 1m/s i twardym dnie. Jest ono porcyjne, zaczyna się w maju przy temperaturze około 15° C, a kończy w lipcu. Samica składa około 100 tys. ziaren ikry. Wylęg po 3-6 dniach, po tygodniu zaczyna on swobodnie pływać, ułuszczenie przy długości 2 cm. W wieku 5 lat certa ma około 20 cm i około 300 g, w wieku 10 lat 30 cm i 0,5 kg.W Polsce certa miała bartdzo duże znaczenie gospodarcze jednak zabudowa rzek i nadmierne połowy spowodowały drastyczny spadek jej pogłowia. Certa – Na wschodzie posiada certa jeszcze dość duże znaczenie. Wedkarze łowią ją na spławik, na przepływankę, oraz na grunt.
* Certa – Wymiar ochronny: 30 cm
* Certa – Okres ochronny: a) w rzece Wiśle od zapory we Włocławku do jej ujścia od 1 września do 30 listopada, b) Certa – w rzece Wiśle powyżej zapory we Włocławku i w pozostałych wodach od 1 stycznia do 30 czerwca.
wg/Wikipedia
Certa
Certa – (Vimba vimba L.) – Blauwneus
This genus is found in the basins of the Baltic, Black and Caspian seas and has a single species. It is characterised by a compressed, moderately deep body with an inferior, crescentic mouth, a scaleless keel between the pelvic and anal fins, a scaleless groove in front of the dorsal fin and an evident keel behind it, pharyngeal teeth in a single row, short dorsal and long anal fin, gill rakers short, and scales moderate in size. Bogutskaya (1986) using skull morphology reaffirms the generic separation of Vimba Fitzinger, 1873 from Abramis Cuvier, 1816 although Howes (1981) considers it to be a synonym.Common names سياه كولي (= siah kuli, meaning black fish, cooli, couli, coli or kuli being any small fish; in Gilaki), mahi siah kuli. [garasol in Azerbaijan; chernospinka, Kaspiiskii rybets or Caspian vimba, both in Russian; southern white-eye, vimba]. Systematics Cyprinus Vimba was originally described from lakes of Sweden. Cyprinus persa Gmelin, 1774 is a nomen nudum – see Kottelat (1997) – and was later made available by Pallas. Vimba vimba persa (Pallas, 1814) described from „Persa; in lacubus ad Cyrum”, i.e. the southern coast of the Caspian Sea in lakes of the Kura River system in Azerbaijan, is the Caspian Sea basin subspecies distinguished by larger scales and usually fewer anal rays from the type subspecies. A hybrid with Chalcalburnus chalcoides was reported from the Safid River (Petrov, 1926).
By: Wikipedia
