Karaś srebrzysty – (Carassius gibelio)- Prussian carp
Karaś Srebrzysty: Niezwykły Przybysz w Polskich Wodach
Karaś srebrzysty, naukowo znany jako Carassius gibelio, jest rybą słodkowodną z rodziny karpiowatych (Cyprinidae). Choć nie jest gatunkiem rodzimym dla Polski, znalazł swoje miejsce w wodach środkowej i wschodniej Europy oraz na obszarach Syberii i dorzecza Amuru. W tym artykule przyjrzymy się bliżej temu interesującemu gatunkowi, jego biologii, występowaniu oraz wpływowi na środowisko naturalne.
Opis Karasia Srebrzystego
Karaś srebrzysty ma jasne srebrzyste ubarwienie, wydłużone ciało charakterystyczne dla karpiowatych. Jest trochę grubszy i mniej wygrzbiecony niż karasie złociste. Jego górna krawędź płetwy grzbietowej jest nieco wklęsła a karasia złocistego wypukła. Dorosłe osobniki osiągają przeciętnie od 15 do 35 cm długości i masę ciała do 1,5 kg.
Występowanie i Biotop
Karaś srebrzysty jest spotykany głównie w środkowej i wschodniej Europie, w zlewiskach Morza Czarnego, Morza Kaspijskiego, Jeziora Aralskiego i Morza Azowskiego. Można go również znaleźć na obszarach Syberii i dorzecza Amuru. Preferuje śródlądowe wody słodkie, takie jak rzeki, jeziora i stawy, zwłaszcza o miękkim dnie i bogatej roślinności.
Pierwsze doniesienia o występowaniu ryby przypominającej morfologicznie karasia srebrzystego datują się na XVI i XVIII wieku. Wczesne relacje mogą sugerować, że karaś srebrzysty został wprowadzony do Europy przed oficjalnymi dokumentacjami.
Jednakże, na podstawie dokumentacji zebranej przez Valenciennes’a, wiemy, że karaś srebrzysty, jako ryba ozdobna, został sprowadzony do Portugalii w latach 1611 lub 1691 z farm tego gatunku na Jawie. Następnie, został sprowadzony do Anglii (1691), a później do Francji (1755). Metody hodowli tego gatunku zostały opracowane w Holandii w 1728 roku, co przyczyniło się do jego szerokiego rozprzestrzenienia się po wodach Europejskich.
W ten prawdopodobny sposób karaś srebrzysty dotarł do polskich wód, gdzie szybko zaaklimatyzował się i znalazł swoje miejsce w lokalnych ekosystemach słodkowodnych. Dziś stanowi istotny element fauny wodnej, choć jego obecność wymaga monitorowania i zarządzania, aby zachować równowagę ekologiczną.
Rozmnażanie i Tryb Życia
Karaś srebrzysty jest wszystkożerny, żywi się detrytusem, planktonem, larwami owadów wodnych, mięczakami oraz roślinami. Dojrzałość płciową osiąga w wieku 2-5 lat, a tarło odbywa się wiosną, zwykle w końcu maja, przy temperaturze wody 18-19°C. Ikra składana jest w miejscach gęsto porośniętych roślinnością. Jest gatunkiem wytrzymałym na niską zawartość tlenu w wodzie i ekstremalne temperatury.
Wpływ na Środowisko
Karaś srebrzysty, będąc inwazyjnym gatunkiem, może mieć wpływ na rodzimą różnorodność biologiczną. Jego obecność może również zmieniać strukturę i funkcję ekosystemów wodnych. Niemniej jednak, ze względu na swoją wszechstronność i zdolność do przystosowania, stanowi istotny element w polskich wodach.
Podsumowanie
Karaś srebrzysty, choć obcy dla polskich wód, znalazł swoje miejsce w ekosystemach słodkowodnych Europy Środkowej i Wschodniej. Zrozumienie jego biologii, występowania oraz wpływu na środowisko jest kluczowe dla ochrony lokalnych ekosystemów wodnych. Dalsze badania i monitorowanie są niezbędne dla skutecznego zarządzania populacjami tego gatunku i zachowania równowagi ekologicznej w polskich wodach.
